Het is al laat, maar bij het lezen van het artikel 'Alzheimer's patients retain their taste in art' kon ik het niet nalaten. Het artikel is gebaseerd op:
Halpern, A. R., Ly, J., Elkin-Franklin, S., & O'Connor, M. G. (in press). I know what I like: Stability of aesthetic preference in Alzheimer's disease. Brain and Cognition. (bron)
hetgeen te vertalen is als: 'Ik weet wat ik mooi vind: stabiliteit van esthetische voorkeuren bij mensen met de ziekte van Alzheimer'
Het komt er in het kort op neer dat ze de volgende proef hebben gedaan:
Twee groepen; 17 gezonde ouderen en 16 met waarschijnlijke Alzheimer moesten 3 ansichtkaarten met op elk van de ansichtkaarten een kunstwerk uit een bepaalde stijl op volgorde van voorkeur zetten. De verschillende stijlen:
realistisch (voorbeeld)
geabstraheerd (voorbeeld)
abstract (voorbeeld)
Twee weken later werd beide groepen gevraagd dezelfde handeling nogmaals te doen. Er bleek sprake te zijn van relatief weinig verschil in algehele voorkeur, waarbij de 'Alzheimer groep' een zelfde mate van stabiliteit van voorkeur bleek te hebben als de gezonde groep!
Maar het word nog interessanter: In een tweede experiment werd een exact gelijke opzet gehanteerd, ditmaal met twee groepen van twintig personen en de toevoeging van een geheugentest:
De voorkeur voor stijl bleek ook deze keer weer gelijk met de gezonde groep, maar de Alzheimer groep scoorde zeer slecht op de herkenningstest: het feitelijke beeld waren ze geheel vergeten.
Wat mooi is lijkt dat ook lang te blijven, wat het ook zij.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten